Daarom zit ik bij een gesprek waar een kind probeert uit te leggen wat zijn leerpunten zijn. Ja inderdaad de cijferlijst voor het rapport is erg goed. met name erg hoge scores. ” Maar juf het gaat er toch om waar ik aan wil werken? Nou daar heb ik maar een 7,8 voor dan moet ik daar dus aan werken dan word dat beter.”
Ja dat klopt maar wat vind je nu van dit rapport? Nou , ok maar …. Juf: “Nou mag ik dan misschien wel wat zeggen over deze lijst? Ik denk dat je het heel goed doet. En dat kan je goed zien, ook dat je dingen blijft proberen en soms aanpast zodat het je wel lukt. Heel goed gedaan.” Kind: Ja , maar ik kan dus werken aan die 7,8 want dat gaat nog niet echt goed.
EN dat ja dat is een hele mooie weergave van het belang van die cijfers die gehaald worden zonder dat een hoogbegaafd kind daar moeite voor doet. Want daar accepteert een hoogbegaafd kind ook de credits niet voor. Het kind heeft er immers geen werk voor verricht waarom zou ik daar dan trots op moeten zijn. Nee, als dat andere lukt dan heb ik er echt hard voor gewerkt dan ben ik trots! Dus daar ga ik voor.
Heel mooi, maar voor een buitenstaander lastig te begrijpen.
Ja juf, dit is waar deze kinderen anders in zijn. Maar meestal zie je het niet zo duidelijk.